| به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سید قاسم حسنی استاد دانشگاه مازندران که در نشست «سوم از سلسله نشست های مردم / انسان شناسی ایران» با رویکرد آسیب‌شناختی سخن می‌گفت، با برشمردن مشکلات و آسیب‌های جدی در مسیر توسعه رشته مردم‌شناسی، بر اهمیت ترجمه متون کلاسیک مردم شناسی، تداوم و تقویت سنت‌های میدانی و نهادسازی در رشته مردم‌شناسی تاکید کرد.
وی با مروری بر ادبیات این رشته در سطح جهان، بر لزوم شکل‌گیری عمیق‌تر ادبیات مردم شناسی اشاره کرد و گفت: ابعاد پس افتادگی مردم، انسان شناسی در ایران ،اهمیت و کابرد انسان‌شناسی در ایران وانسان شناسان در جهان چه انجام می دهند و چه می توانند انجام دهند از وجوه اصلی آسبب شناسی و مردم شناسی در ایران است که بایستی روی این موضوعات اقدامات و تحقیقات بسیاری صورت گیرد. حسنی در ادامه بر ابعاد پس افتادگی مردم و انسان‌شناسی در ایران اشاره کرد و گفت: پس افتادگی‌ها بر دو رویکرد بیرونی و درونی و یا درون رشته‌ای بستگی دارد که در رویکرد کلان یا عوامل بیرونی می‌توان بر بی‌علاقگی به سنت‌ها در معنای فرهنگی و علاقه‌مندی به سنت خاص در معنای ایدئولوژیک، بی‌علاقگی به تنوع فرهنگی، ملکی‌گرایی شیداگونه قبل اسلام و دیگری‌گرایی غربی اشاره کرد. وی عنوان کرد: مطالعه فرهنگ قبیله‌ای و عشیره‌ای، تمرکز بر مرکز نسبت به پیرامون و وارد نشدن ایران در اغلب وجوه به جهانی شدن از دیگر عوامل بیرونی در بعد پس افتادگی‌های مردم و انسان شناسی در ایران به شمار می‌آید. حسنی در ادامه بر رویکردهای داخلی و درون رشته‌ای این پس افتادگی اشاره کرد و گفت: در ایجاد زبان و گفتمان جدید انسان شناسی در ایران، متدولوژی و کار میدانی، کار بست تئوری و انطباق با عمل، کابرد مفاهیم، وارد شدن به دوگانگی انسان‌شناسی دانشگاهی وکاربردی، عرصه عمومی و روشنفکری، ثبت و ضبط‌های فرهنگی، عدم درک تنوع فرهنگی، خود سرزنشی و… با مشکلات و مسائل بسیاری مواجه هستیم که این رویکردها موجب شده ما در بخش درون رشته‌ای و داخلی با چالش مواجه شویم. وی به برخی از راهکارهای اصلی برای برون رفت از این پس افتادگی ها اشاره کرد و گفت: افزایش کمی این رشته در دانشگاه‌ها، افزایش کمی پذیرش دانشجویان، همکاری بخش دانشگاهی با نهادهای دیگر و خارج شدن از پراکندگی و… از راهکارهای اصلی به شمار می آید. مردم‌شناسی نیازمند محفل‌ها و میدان‌های بیشتر برای گفت‌وگو است وی ضمن تاکید بر اهمیت ترجمه، یکی ازمشکلات توسعه این رشته را عدم چرخش سیاست‌های آموزشی از ترجمه محور به سمت و سوی میدانی و پژوهش محور شدن آن دانست. به گفته حسن‌زاده، در مسیر تقویت رابطه مردم شناسی با حوزه عمومی، بایستی محفل‌ها و میدان‌های بیشتری برای گفت‌وگو و یا دیالوجیک شدن به وجود آید و این در حالی است که تنها پژوهشکده مردم شناسی، انجمن انسان‌شناسی ایران و معدودی از دانشگاه‌ها چون دانشگاه مازندران و غیره این امکان را به وجود آورده‌اند. او تاکید کرد: مردم‌شناسی به دنبال تولید خرده روایت‌هایی متاثر از میدان تحقیق است و از این رو صدای گروه های جوامع شهری و روستایی و عشایری در آثار مردم‌شناسان به گوش می‌رسد. |
 |
