طراحی مدرن خلاقیت و فن آوری
سابقه اولین طراحیها بسیار کهن است. شاید بتوان گفت قدیمیترین طرحها مربوط به دورانی است که بشر درون غارها زندگی میکردهاست. نقشهای درون غار لاسکو و آلتامیرا در فرانسه نمونههایی از این قبیل هستند. طراحی مردمان غارنشین با آئین ویژه و به دست افراد معدودی انجام میگرفت. اینطور حدس زده شده که هدف از این نقوش جنبه جادویی برای جلوگیری از سوانح طبیعی و افزایش قدرت در طبیعت بکار میرفتهاست. ابزار طراحی بشر اولیه بسیار ابتدایی بود و از سوخته چوب همراه با چربی و پیه حیوانات استفاده میکردند.
ین سده شانزدهم تا سده نوزدهم اهمیت طراحی در مقایسه با اهمیت رنگپردازی بحث اصلی هنرمندان غربی بود و بر این مبنا هنر فلورانسی نیکولا پوسن و انگر از هنر ونیزی روبنس و دلاکروا متمایز شد. در شرق دور از گذشته تاکنون مرزی میان نقاشی و طراحی وجود نداشت و قلمو وسیله اصلی هر دو شاخه محسوب میشده است. در ایران پس از اسلام طراحی به عنوان نقشهای برای نگارگری به حساب میآمد و ابتدا طرح را با خطوط بیرنگ بروی کاغذ میکشیدند و سپس به رنگپردازی میپرداختند. در اواخر سده دهم هجری/شانزدهم میلادی طراحی از نگارگری مستقل شد و هنرمندانی مانند رضا عباسی، محمدی و شیخ محمد آن را به کمال رساندند.
دیدگاهها بسته شدهاند.