به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، ضرورت توجه به ایجاد و توسعه صنعت حمل و نقل به‌عنوان یکی از زیرساخت‌های حیاتی در شبکه کالبدی هر جامعه‌ای امری اجتناب‌ناپذیر است، اما نباید از تبعات منفی حاصل از حضور وسایل نقلیه عمومی و شخصی غافل بمانیم. اثرات آلودگی‌های زیست‌محیطی و به‌ویژه حمل و نقل بسیار متنوع است که این عوامل مخرب و منفی باید کاهش یابد. هر چند چالش‌ها و موانع زیادی در حمل و نقل شهری وجود دارد، اما آلودگی محیط زیست و کیفیت هوا از مسائلی است که با روند افزایش جمعیت بیشتر مورد توجه است. با توجه به بررسی‌های انجام شد،حدود ۷۵درصد از آلودگی‌هایی که منجر به کاهش کیفیت هوا می‌شود، ناشی از سیستم حمل و نقل و ترافیک است که این درصد در شهرها به حدود ۹۰ درصد افزایش پیدا می‌کند و این امر به دلیل استفاده از سوخت‌های ناپاک و بنزین‌های سرب‌دار است. از روش‌های کاهش این اثرات منفی، اصلاح سیاست‌های سوختی و استفاده از سوخت‌های پاک و اصلاح وسیله نقلیه و معاینات فنی و اولویت دادن به سیستم حمل و نقل عمومی است.
کتاب «حمل و نقل شهری و محیط زیست» اثر یِدلا سوداکار با تصحیح و ترجمه صادق صید بیگی، مهرناز رضوانی، معصومه امیری و سید حسن رسولی، در سال جاری از سوی انتشارات هوشمند تدبیر چاپ و به بازار نشر عرضه شده است.
این کتاب در ۱۰ فصل به موضوعاتی همچون برنامه‌ریزی حمل و نقل، روند حمل و نقل شهری، تأمین خدمات حمل و نقل، معیارهای جایگزین و ارزیابی آن‌ها، حالت‌های غیرموتوری حمل و نقل، موانع اجرای سیستم حمل و نقل غیرموتوری، تحلیل سیاست‌ها برای توسعه پایدار، معیارهای اقتصادی و تنظیمی برای حمل و نقل شهری پایدار محیط زیست و انتخاب بین استراتژی‌های محیطی جهانی در مقابل استراتژی‌های کاهش ریسک محلی می‌پردازد.
سوخت‌های زیستی جایگزینی مناسب برای سوخت‌های نفتی
«سوخت‌های زیستی یک جایگزین انرژی بسیار کارآمد با محیط زیست، جایگزین انرژی طبیعی برای سوخت‌های نفتی است. با توجه به پتانسیل تولید از چندین منبع کشاورزی و به دلیل ویژگی‌های انتشار کم آن، سوخت زیستی در سال‌های اخیر به‌عنوان جایگزینی برای سوخت‌های فسیلی مورد توجه قرار گرفته است. اِتانول و سوخت گیاهی، دو سوخت زیستی هستند که به‌عنوان سوخت بالقوه برای حمل‌ونقل سطحی درنظر گرفته می‌شوند. اِتانول که عمدتا به‌عنوان ماده خام برای صنایع شیمیایی، دارو و مصارف آشامیدنی استفاده می‌شود، به‌طور فزاینده‌ای به‌عنوان سوخت بالقوه برای برق‌رسانی به خودروها مورد استفاده قرار می‌گیرد.»
برنامه‌ریزی و سیاستگذاری در حوزه حمل و نقل
«برنامه‌ریزی حمل و نقل در مقیاس بزرگ، عمدتا تحت‌تأثیر محدودیت‌های مالی قرار دارد و شدیدا به حمایت مالی خارجی وابسته است. در پیشرفت‌های اخیر مسائل زیست‌محیطی جهانی، تحقیقات حمل و نقل شهری به سمت استراتژی‌های کاهش گازهای گلخانه‌ای بیشتر است. این منجر به افزایش ورودی‌ها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در نادیده گرفتن آلودگی موضعی و جدی‌تر شد… رویکرد استراتژی کاهش گازهای گلخانه‌ای ممکن است چند گزینه جایگزین بالقوه مانند فناوری CNG را نادیده بگیرد، چون آن‌ها گازهای گلخانه‌ای را دوست ندارند. این امر منجر به توسعه ناپایدار حمل و نقل خواهد شد. هدف قرار دادن کاهش انتشار جهانی به تنهایی نمی‌تواند سیاست‌گذاران و کاربران محلی را راضی کند، مگر اینکه آلودگی محلی نیز کاهش یابد. در همان زمان، بخش حمل و نقل موضوعی است که به حمایت خارجی برای توسعه نیاز دارد و استراتژی‌های کاهش گازهای گلخانه‌ای یک جاذبه برای مشارکت کشورهای توسعه‌یافته و آژانس‌های توسعه هستند. بنابراین نیاز به یک پایگاه منطقی برای سیاست‌گذاران محلی وجود دارد تا آن‌ها بتوانند یک تجارت بین این دو ایجاد کنند و به دنبال بهترین معامله در بخش حمل و نقل شهری باشد.»
نخستین چاپ کتاب «حمل و نقل شهری و محیط زیست» در ۲۵۸صفحه به بهای ۱۲هزارتومان از سوی انتشارات هوشمند تدبیر راهی بازار نشر شده است. |
