| به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از روت، تونی موریسون در مقدمه کتاب جدیدش تحت عنوان «منبع توجه به خود» می‌گوید: «زندگی و کار نویسنده هدیه به بشر نیست، بلکه نیاز انسان است.» کتاب برنده نوبل ادبیات هفته پیش و در آستانه ۸۸ سالگی نویسنده منتشر شد تا نویسنده سیاه‌پوست آمریکایی به حرفه پربار خود ادامه دهد. طی پنج دهه گذشته موریسون در عمل اثبات کرده است که هم نیاز و هم هدیه نوع بشر است و انسان‌ها برای به دست آوردن آگاهی فرهنگی به او نیاز دارند. «آبی‌ترین چشم»، اولین کتاب خانم موریسون طبیعت ادبیات آمریکا را تغییر داد و در پی آن رمان‌ها، آثار غیرداستانی، و حتی نمایشنامه‌ها و کتاب‌های کودک زیادی منتشر شد که برای خانم نویسنده جایزه نوبل ادبیات، جایزه پولیتزر، و همچنین مدال آزادی بنیاد ریاست‌جمهوری را به ارمغان آورد. موریسون اولین نویسنده آفریقایی بود که توانست جایزه نوبل ادبیات را به دست آورد. سال ۲۰۱۲ باراک اوباما به او مدال آزادی هدیه کرد و در سال ۲۰۰۸ جایزه گرمی را دریافت کرد. موریسون در سال ۱۹۳۱در اوهایو به دنیا آمد. در سال ۱۹۵۳ از دانشگاه هَووارد مدرک کارشناسی و در سال ۱۹۵۵ مدرک کارشناسی ارشدش را از دانشگاه کورنل دریافت کرد. هفت سال در دانشگاه هَووارد تدریس کرد و در حال حاضر در دانشگاه پرینستون تدریس می‌کند. در سال ۱۹۵۸ با هارولد موریسون ازدواج کرد، دو فرزند به دنیا آورد و در سال ۱۹۶۴ از معمار جامائیکایی جدا شد. در سال ۱۹۸۸ جایزه کتاب آمریکا و پولیتزرِ بهترین داستان را برای رمان «دلبند» به دست آورد. ده سال بعد اقتباسی سینمایی از «دلبند» با بازی اُپرا وینفری تولید شد. اولین داستانش را تحت عنوان «آبی‌ترین چشم» در سال ۱۹۷۰ نوشت و «خدا به بچه کمک کند»، «سولا»، «آواز سلیمان»، «بهشت»، و «عشق» از دیگر رمان‌هایش هستند. موریسون از چندین دانشگاه معتبر جهان از جمله هاروارد، آکسفورد، ژنو، و روتگرز دکترای افتخاری دریافت کرده است. در سال ۱۹۷۷ جایزه حلقه منتقدین کتاب ملی آمریکا را برای «آواز سلیمان» گرفت و بنیاد قلم آمریکا در سال ۲۰۱۶ از موریسون برای یک عمر دستاورد ادبی تقدیر کرد. خانم نویسنده در آخرین کتابش به ما می‌آموزد جامعه از تفکر انسان‌ها سود می‌برد و این سوال را مطرح می‌کند که چگونه ما-مردم، فرهنگ، هنرمندان، و سیاست- می‌توانیم تاریخ، اشتباهات، انگیزه‌ها، و اهدافمان را با عدالت قضاوت کنیم؟ از نظر موریسون تفکر و توجه به نفس انسان یکی از ملزومات زندگی خوب است و باید درباره انسان و جایگاه انسان در دنیا کنجکاو بود. خود موریسون در ۸۸ سالگی به ما یادآوری می‌کند که روند تفکر هیچ‌وقت به پایان نمی‌رسد. |
 |
