| به گزارش خبرگزاری‌های کتاب ایران (ایبنا)، به نقل از روابط عمومی بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران، آیین رونمایی ازکتاب رمزطنز، درسگفتارهای ابوالفضل زرویی نصرآباد، شامگاه سهشنبه (سوم دی‌ماه) با حضور جمعی از طنزپردازان، شاعران و علاقمندان به ادبیات در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
در ابتدای این مراسم و پس از پخش بخش‌هایی از نشست ادبی رمز طنز که به مدیریت ابوالفضل زرویی نصرآباد در فرهنگسرای نیاوران برگزار می‌شد، گیتی صفرزاده، سردبیر سابق مجله گل‌آقا با حضور در جایگاه گفت: ابوالفضل زرویی نویسنده‌ای شناخته شده بود، درحدی که صابری همیشه او را به عنوان نویسنده «تذکره المقامات» معرفی می‌کرد. در همان روزهای اول حضورش که جوانی بیست و سه چهار ساله بود، خوب تذکره المقامات را مینوشت و میتوانست نقیضه و نظیره زیبایی از آثار کهن ایجاد کند.
گل‌آقا شیفته قلم زرویی‌نصرآباد بود
وی در ادامه افزود: واقعیت این است که وقتی فرجی در سال ۶۸ مجله خورجین را منتشر می‌کرد، زرویی با او همکاری می‌کرد. در سال ۶۹ هنگامی که صابری خواست مجله گل‌آقا را منتشر کند، از فرجی خواست هیات تحریریه فراهم کند. نود درصد هیات تحریریه افراد قدیمی بودند، که با مجله توفیق همکاری داشتند و تعدادی جوان هم بودند که زرویی هم یکی از آن‌ها بود. صابری از همان ابتدا شیفته قلم و ذوق این جوان بیست و یکی دو ساله شد، تا جایی که گفت: خوشحالم اگر روزی بمیرم، میدانم که زرویی هست و قلم طنز دست او میافتد. اما تمام ماجرا به همین ذوق و قریحه ختم نمیشد. ابوالفضل زرویی بسیار مشتاق و جست‌وجوگر بود و بسیار میخواند.
گیتی صفرزاده
سردبیر سابق مجله گل‌آقا در ادامه افزود: طنز به معنای امروزی آن، به دوره پس از مشروطه و نوشتههای دهخدا باز میگردد. در آن روزگارکسانی که سراغ طنز میرفتند، بیشتر ذوق و قریحه داشتند و تجربیاتشان را سینه به سینه منتقل میکردند. افراد با تحصیلات آکادمیک که مشخصا بخواهند درباره طنز تحقیق و سبک شناسی کنند، انگشتشمار بودند. زرویی از معدود کسانی بود که از همان ابتدا به این نکته توجه داشت. از همان سالهای نخست او کارهای متفاوت تحقیقی طنز را آغاز کرد. مثلاً «رندی و طنز در غزلیات حافظ» یا «شوخ طبعان روحانی» و حتی موضوع پایاننامهاش را «سبک‌شناسی دو کلمه حرف حساب» انتخاب کرد. زرویی علاقمند بود تا در حیطههای مختلف طبعآزمایی کند.
وی در پایان گفت: ما دوست داشتیم زرویی بیشتر مینوشت و امروز آثار بیشتری از او بر جای میماند. اما جای خوشبختی است که او به تدریس هم روی آورد و این درسها به کتاب «رمز طنز» تبدیل شده است و این تجربیات در اختیار افراد بیشتری قرار میگیرد.
زرویی طنز را جدی می‌گرفت
محمد سلمانی، شاعر و دبیر جشنواره شعر نیاوران نیز درباره ابوالفضل زرویی گفت: زرویی بر خلاف معمول اهل مطالعه بود. در همان ابتدای جوانی هم «تذکره‌اولیا» را خوانده بود و درست هم خوانده بود. آثار او هم نشان میداد که مطالعه دقیق داشته است. اشعار این شاعر سهل و ممتنع بود و این مهم نشان می‌دهد او به خوبی سعدی را هم کامل مطالعه کرده است . زرویی طنز را جدی می‌گرفت و خیل عظیمی از شاعران طنزپرداز را آموزش داد.
محمد سلمانی
خلیل جوادی، طنزپرداز، نیز درباره زرویی گفت: چند وقت پیش مراسم تجلیل از زرویی در دانشگاه یزد برگزار شد، نمیدانم چرا وقتی دوستی را از دست می‌دهیم، شروع میکنیم به حرف زدن درباره او.
ذرهای حسادت در زرویی ندیدم
جوادی در ادامه گفت: من هیچ وقت ذرهای حسادت در زرویی ندیدم. دوستی در جواب من گفت زرویی به کی و چی حسادت کند؟ ابوالفضل آنقدر بزرگ بود که چیزی وجود نداشت که به آن رشک بورزد. این حرف بسیار به جا بود. زرویی نخبه و نابغه بود. شاید در صد سال اخیر کم نظیر بود. ولی آن‌طور که باید از مسئولان، مدیران، شاعران قدر ندید. توقع داشتیم که در زمان حیات زرویی بیشتر قدرش را میدانستیم و بیشتر به او میپرداختیم. هنر و شعر و شاعر اینجا کم‌ترین بها را دارد در صورتی که از مایه مباهات ما ایرانیان است. وی صحبت‌های خود را با خواندن شعری از زرویی پایان بخشید.
سیدعباس سجادی، مدیر عامل بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران نیز در این مراسم طی سخنانی گفت: با همه اندوهناکی که دارم _چرا که دوست داشتم کتاب در زمان حیات زرویی منتشر می‌شد_ اما خوشحالم که به قولی که به زرویی دادم عمل کردم.
دوران ما دوره ابوالفضل زرویی‌ها نیست
وی در ادامه افزود : در دورانی به‌سر می‌بریم که دوره ابوالفضل زرویی‌ها نیست. ابوالفضل زرویی به دلیل بی‌مهری‌هایی که دید و کم‌توجهی‌هایی که به او شد، از تهران کوچ کرد و در گوشه‌ای از احمدآباد مستوفی خلوت گزید و دچار خودتخریبی شد. کسانی که باعث این خودتخریبی وی شدند، از جمله کسانی بودند که زیر تابوتش را گرفته بودند. یکی از بزرگان در بستر بیماری است و به من گفت فلانی دقت کن کسانی که به من نزدیک‌ترند، در تشییع من نخواهند بود؛ چون دیگر من نیستم و آن‌ها که نسبت به من بی‌تفاوت بودند، بسیارند و آن‌ها که باعث عذاب من بودند، از جمله کسانی هستند که زیر تابوت مرا خواهند گرفت.
سید عباس سجادی
زرویی یک نفر نبود، یک دنیا بود
مدیر عامل بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران در ادامه گفت: زرویی یک آتشفشان خاموش بود. اقیانوس آرام بود. عمق و عرض عمر او از طول عمرش بسیار بیشتر بود. او یک نفر نبود، یک دنیا بود. با این سواد و با این دانش بسیار فروتن بود. او در جوانی بزرگ بود و بزرگان برایش احترام زیادی قائل بودند.
سجادی همچنین درباره کتاب رمز طنز گفت: من به خاطر ارادتی که به او داشتم و نیز به دلیل آنکه او را از عزلت و خلوت‌گزیدگی در بیاورم، به نوعی در رودربایستی قرارش دادم و هر ماه یک بار به فرهنگسرای نیاوران کشاندم، تا بخشی از اندوخته‌های ارزشمندش را در اختیار علاقه‌مندانش بگذارد و این درس گفتار ها ثبت و ضبط شود.
او ادامه داد: کتاب «رمز طنز» شامل ۳۲ جلسه حضور ابوالفضل زرویی‌نصرآباد در جلسات «رمز طنز» است، که با عشق و علاقه چاپ شده است. از دوست خوب و همراهم علیرضا نعمتی سپاسگزارم که این کتاب را به شکل بسیار زیبایی چاپ کرد، که شایسته نام ابوالفضل است. از استاد بی‌ادعای خودم، اکبر کتابدار ممنونم، که هنگامی که از او خواهش کردم این جلسات را مدیریت کند، با عشق و ارادتی که به ابوالفضل داشت، پذیرفت. کتابدار که خود پژوهشگر و صاحب‌نظری بی‌بدیل در شعر و ادبیات است، با افتادگی و بزرگواری این زحمت را پذیرفت، جلسات رمز طنز را مدیریت کرد و به آن سامان داد و برای پیاده کردن صوتها و تصاویر نهایت تلاش را کرد.
شایان ذکر است محمد زرویی‌نصرآباد به نمایندگی از طرف خانواده این نویسنده نیز در این مراسم حضور داشت. وی همچنین در سخنانی با تشکر از مدیریت و تمام کسانی که در پدید آمدن این کتاب نقش داشتند، در انتهای صحبت‌هایش برای اولین‌بار یکی از اشعار خوانده نشده ابوالفضل زرویی‌نصر آباد را برای حاضرین در سالن خواند.
کتاب رمز طنز، شامل درسگفتارهای ابوالفضل زرویی‌نصرآباد، به کوشش سید عباس سجادی، توسط انتشارات بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران منتشر و روانه بازار نشر شده است. |
