| به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان رضوی، هفدهمین نشست «کافه کتاب آفتاب» در مشهد، با موضوع «شاهنامه و دغدغههای ملی ایرانیان»، روز جمعه ۱۵ آذرماه با حضور جمعی از اهالی فرهنگ و هنر و با سخنرانی علی رضاقلی، نویسنده و پژوهشگر در حوزه جامعهشناسی و علوم سیاسی و مولف کتابهایی مانند «جامعهشناسی خودکامگی» و «جامعهشناسی نخبهکشی» برگزار شد.
علی رضاقلی در این نشست که و دبیری آن را رضا خدیوی بر عهده داشت، با بیان اینکه در شاهنامه فردوسی شاهد آموزش شیوههای زندگی هستیم، گفت: شاهنامه دارای اسطورههای است که با رویکرد آموزشی شیوههای زندگی و حکومت در سرزمین ایران را ارائه میکند. وی به زمینههای تاریخی پیدایش و شکلگیری شاهنامه فردوسی در توس اشاره کرد و به طرح این پرسش پرداخت که در توسِ خراسان چه خبر بوده که این همه نخبه و شخصیت ماندگار مانند اسدی توسی، دقیقی توسی، فردوسی توسی، امام محمد و احمد غزالی، شیخ توسی به خود دیده است؟ این پژوهشگر حوزه جامعهشناسی و علوم سیاسی افزود: همه شاهنامهنویسان و حماسهسراها در توس بهسر میبردهاند و توس بزرگترین بخش نیشابور بود و فردوسی از همین بخش است و بهطوری که در نگاهی همراه با تحلیل مشاهده میشود که این شهر در فضایی واقع بوده است که با ترکان شمال شرقی و عربها سر ستیز داشته است، درواقع یک ایرانیگری خالص و معتقد به لزوم کوتاه شدن دست بیگانه در آن حضور داشته است؛ چنانکه فردوسی نیز این مسئله را در شاهنامه بازتاب داده است. رضاقلی با اشاره به اینکه «حماسه» از مهمترین صفتهایی است که به داستانهای شاهنامه داده میشود، گفت: روحیه حماسی، حالوهوایی است که در سرتاسر شاهنامه گسترده شده است و این روحیه و تهییج میهنپرستی را حکیم توس با تسلطی خیرهکننده و در کمال زیبایی ادبی و روایی به جان خواننده اثرش مینشاند. وی همچنین تاکید کرد: ویژگی حماسی بودن شاهنامه به این اثر زیان وارد ساخته است چرا که توانمندیهای هنری و زیبا و هیجانانگیزی مانند توصیفات فوقالعاده از صحنههای جنگ، باعث شده است دیگر ظرفیتهای آن دیده نشود. |
 |
