| به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خوزستان، آرش آذرپناه، داستاننویس و منقد ادبی خوزستانی و مولف چند رمان و مجموعه داستان كوتاه است که از آن جمله میتوان به کتابهای «جرم زمانهساز»، «خانه جای ماندن نیست»، «یاسمنهای زنانه»، «کسی گلدانها را آب نمیدهد»، «داستانهای پشت پرده» و… اشاره کرد. در حاشیه بازدید آذرپناه از چهاردهمین نمایشگاه کتاب استانی خوزستان، با او درباره اهمیت برگزاری این قبیل نمایشگاهها به گفتوگو نشستیم که در ادامه از نظر مخاطبان میگذرد.
با توجه به اینکه ۱۴ دوره از نمایشگاه کتاب استانی در خوزستان گذشته است، بهنظر شما این رویداد از لحاظ کیفی تا چه اندازه توانسته است موفق عمل کند و آیا موافق ادامه نمایشگاه کتاب استانی هستید؟ نمودار نمایشگاه سینوسی است؛ یک سال بهتر و یک سال بدتر. سال گذشته نمایشگاه بهتر از امسال بود. چون ناشران مستقل بیشتری شرکت کرده بودند البته ناشران دولتی که همیشه هستند. حضور ناشران نیز ارتباطی به ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی ندارد. یک سال ممکن است درخواست ناشران بیشتر و سال دیگر کمتر باشد. اما درمجموع میتوان گفت یک سال ضعیفتر و سالی دیگر قویتر است. به عقیده من برپایی نمایشگاه کتاب با ارائه تخفیف تاثیر زیادی دارد و عامل ترغیبکنندهای برای خرید کتاب محسوب میشود. بهشخصه شاهد حضور هنرجویان کلاسهای داستاننویسی در نمایشگاه بودم که با اشتیاق کتاب خریداری میکردند. خوبی نمایشگاه در این است که آدمهای عادی از آن بازدید میکنند. نمایشگاه فرصت طلایی برای علاقهمندان کتابخوان و حتی غیرکتابخوان است که اگر حذف شود، تاسفبرانگیز است و امیدوارم این اتفاق نیفتد. سه دوره حضور کتابفروشیها در نمایشگاه کتاب را چگونه ارزیابی میکنید؟ با حضور کتابفروشیها در نمایشگاه مخالفم هرچند فرصت مطلوبی برای خرید بن در اختیار آنان قرار میدهد، اما یکی از جذابیتهای نمایشگاه خرید کتاب از همان ناشر شرکتکننده در نمایشگاه است. در نمایشگاههای استانی حق انتخاب از نمایشگاه بینالمللی (تهران) کمتر است. شاید حضور کتابفروشها بتواند این خلاء را جبران کند، اما اعتقادم بر این است که به این شیوه، نمایشگاه از حالت نمایشگاهی خارج شده و تبدیل به فروشگاهی میشود که ما بن خریداری کرده و از کتابفروشی محلمان خرید کنیم؛ مگر درصورتیکه کتابفروشیها نماینده یک نشر شوند و کسی نتواند کتاب دیگری از فروشگاه بخرد که عموما همین کار را انجام میدهند. ناشران استانی در طول چند دوره برگزاری نمایشگاه به چه سطحی از رشد کمی و کیفی رسیدهاند؟ برای ناشران استانی ارزش و احترام زیادی قائل هستم چون با این محدودیتها کار کردن سخت و دشوار است هرچند تا استاندارد ملی فاصله دارند. اگر تلاش و هزینه بیشتر کنند، قدر مسلم میتوانند حرفهایتر شوند. در حال حاضر چه در شعر، داستان، نقد ادبی و در ادبیات که تخصص خودم است، حرف برای گفتن داریم. باید ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بدون دخالت به این افراد کمک کند و در برنامهها بیشتر از آنان استفاده شود. البته این ادارهکل در مقایسه با استانهای دیگر همکاری خوبی دارد و کمتر دخالت میکند. با اینکه مخالف دولتی شدن هستم اما در مورد عملکرد این اداره و فعالیتهایش امیدوار هستم. برنامههای بخش جنبی نمایشگاه در حوزه شعر و داستان طی این چند سال تا چه اندازه تاثیرگذار بوده است؟ بهعنوان نمونه سال گذشته اختتامیه جشنواره مکتب جنوب در بخش جنبی نمایشگاه برگزار شد با اینکه در جشنواره نویسندههای برتر و آثار برجستهای در مقیاس بالا و حرفهای شرکت کرده بودند، متاسفانه اختتامیهی از هم گسیخته و ناهنجاری در نمایشگاه برای این جشنواره اجرا شد. اگر همچون سالهای گذشته که سالن مجزایی برای اجرای برنامههای بخش جنبی وجود داشت، باشد، شاید در این صورت دعوت از نویسندگان و شاعران میتوانست تاثیرگذار باشد. |
 |
