| مجید قیصری در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با اشاره به آثار در دست انتشارش اظهار کرد: دو رمان بلند آماده چاپ دارم اما در وضعیت فعلی علاقه‌ای برای انتشار آن‌ها ندارم.
این داستان نویس ادامه داد: این دو رمان تقریبا تمام شده است و فقط یک بازنویسی مختصر نیاز دارند؛ با این حال به نظرم دلیلی ندارد که نویسنده زود به زود به کتاب چاپ کند. پارسال رمان «گور سفید» را منتشر کردم و الان باید صبر کنم تا در میان علاقه‌مندان کتاب دیده شود.
وی ادامه داد: من اصراری به چاپ هر ساله کتاب ندارم و اتفاقا هر چه کتاب بیشتر می‌ماند و بیشتر بیات می‌شود، بیشتر به دلم می‌نشیند؛ چراکه وقتی از نگارش کتاب زمان می‌گذرد، در بازنویسی اتفاقات بهتری برای کتاب رخ می‌دهد. نویسنده با فاصله گرفتن از زمان نگارش می‌تواند نگاه منطقی‌تری به اثر داشته باشد.
این نویسنده در توضیح اثر جدیدش گفت: یکی از این دو کتاب برای نوجوان است و در فضای تعزیه و در دهه ۶۰ می‌گذرد که نام آن «شیر نشو» است. دیگری به اسم «سنگ قهوه» داستانی درباره یکی از باورهایی است که در ایران درباره آب وجود دارد. بحران آب همیشه دغدغه من بوده است و این کتاب هم نخستین اثری نیست که در این حوزه نوشتم و پیش از این هم کارهای مختلفی در این حوزه داشته‌ام؛ چراکه به نظرم نویسنده باید به این موارد توجه ویژه‌ای داشته باشد.
وی ادامه داد: داستان نوشتن بر اساس مشکلاتی مثل اعتیاد، ایدز، آلودگی هوا، سیل، زلزله یا بحران آب نیاز به اطلاعات فراوان و کارهای پژوهشی دارد. برای نگارش این گونه کتاب‌ها باید کار علمی انجام شود و فرد تحقیقات زیادی انجام دهد. با این حال اولویت‌های نویسندگان متفاوت است و شاید نویسندگان کمی باشند که علاقه به قلم زدن در این حوزه را داشته باشند.
قیصری با اشاره به مشکلات نوشتن درباره معضلات اجتماعی اظهار کرد: با همه توضیحاتی که داده شد، در برخی مواقع نوشتن درباره بیماری‌هایی مثل ایدز محدودیت‌هایی برای نویسنده دارد و متاسفانه ما نمی‌توانیم به آن ورود کنیم. برای مثال مگر می‌شود به موضوع ایدز پرداخت و به رابطه جنسی اشاره نکرد. بالاخره این بیماری از یک راهی منتقل شده است و بدون شک کسی آن را برای فرد دیگر بلوتوث نکرده است!
وی افزود: برای نوشتن درباره این مسائل باید به مواردی پرداخت که ممیزی به ما اجازه نمی‌دهد. خودفروشی نیز بحث جدی در موضوع اعتیاد و ایدز است که ما نمی‌توانیم به راحتی به آن بپردازیم. متاسفانه ممیزی به این مسائل ضربه می‌زند.
نویسنده رمان «گور سفید» در پایان گفت: آرزوی من این است که وضعیت اقتصادی مردم بهتر شود تا بتوانند از امور جاری عبور کنند و به چیزهای دیگری علاوه بر شرایط زنده ماندن فکر کنند. تا زمانی که شرایط اقتصادی مردم خوب نشود، آن‌ها نمی‌توانند به نیازهای دیگر فکر کنند. مردم امروز به مسائل حیاتی خود فکر می‌کنند و فرهنگ جزو اولویت‌های نخست آن‌ها نیست. |
