صنایع دستی در سرزمین آفتاب تابان
مقدمه
کشور ژاپن، سال‌های سال را در انزوا سپری کرده است اما با این حال، هنرهای دستی مردمان این کشور در جهان بی‌همتا و مثال‌زدنی است.
همه ساله توریست‌های زیادی از کشور ژاپن دیدن می‌کنند؛ یکی از مواردی که این افراد را به جزیره چشم‌بادامی‌ها می‌کشاند، هنرهای دستی و صدالبته تاریخ غنی این کشور است. جایی که صنایع دستی، فستیوال‌ها، رویدادها و مواردی این‌چنینی، توریست‌های خارجی ژاپن را مدهوش خود می‌کند. دراین مطلب، به معرفی ۶ صنایع دستی برتر ژاپن، از ساخت شمشیر تا کاغذ دست‌ساز، می‌پردازیم.
آریتا، یکی از شهرهای دوره‌ی حکومت ساگا در قرن ۱۷، با هنر ساخت ظروف سفالی شناخته می‌شده و همین هنر، آن را در جهان معروف و شناخته‌شده کرده است. کوره‌های سفالگری کمی امروزه پیدا می‌شوند که چنین ظروف به‌خصوصی را تولید کنند. نزدیک ۲۲ فروشگاه، گالری‌های مجلل و فستیوال‌های مختلفی که در ماه‌های می/آپریل، این ظروف را در دسترس عموم قرار می‌دهند.
همانطور که پیش‌تر اشاره کردم، موزه‌های مختلفی در ژاپن به‌نمایش این ظروف می‌پردازد. اولین و شاید معروف‌ترین این موزه‌ها، موزه‌ی محصولات سرامیکی شهر کیوشو باشد. در این موزه، محصولات تولید شده در شهرهای کاراتسو، آریتا و نابشیما را در دسترس بازدیدکنندگان قرار می‌دهد. دیگر موزه‌ای که محصولات این‌سبکی را در دسترس بازدیدکنندگان قرار می‌دهد، موزه‌ی کاکیمون (Kakiemon) است که در آن می‌توانید یک کلکسیون بسیار بزرگ و پرجزئیات از ظروف شیشه‌ای و کوزه‌های سفالی را پیدا کنید. این ظروف به سبک و سیاق کاکیمون که در استان آریتا تا قرن ۱۷ رایج بود، تولید شده‌اند. در سبک کاکیمونی، ظروف در طرح‌ها رو رنگ‌های مختلف با بدنه‌ی سرامیکی و شیری رنگ ساخته می‌شوند. علاوه بر محصولات استان آریتا که تا قرن ۱۷ ساخته شده بودند، این موزه مصحولات قرون ۱۲، ۱۳ و ۱۴ را هم در دسترس بازدیدکنندگان قرار می‌دهد.
در کنار این موزه‌ها، مرکز کوزه‌گری روکوروزا (Rokuro-za) هم در دسترس بازیدیدکنندگان قرار گرفته و نکته‌ی جالب اینجاست که مراجعه‌کنندگان به این مرکز، می‌توانند پشت ماشین‌های کوزه‌گری بشینند و به کوزه‌گری بپردازند.
واشی نام یک نوع کاغذ است که در استان فوکوی (Fukui) به‌فراوانی یافت می‌شود. این کاغذ به‌خصوص، از الیاف درخت گامپی (Gampi)، درختچه‌های میتسویا (Mitsuya) و بوته‌های توت‌فرنگی ساخته شده است. ایالت گوکا (Goka) در ژاپن، از قرن ۶ این کاغذها را می‌ساختند و حالا حدود ۶۷ کارخانه‌ی کاغذسازی در ژاپن وجود دارد. از نوع دست‌ساز گرفته تا صنعتی، همه نوع کاغذ در این کارخانه‌ها تولید می‌شود؛ هرکدام از این کارخانه‌ها، یک نوع کاغذ ویژه تولید می‌کند. مثلا کارخانه‌ی ایچیبه ایوانو (Ichibei Iwano) در تولید کاغذهای هوشو (Hosho) تبحر دارد؛ کاغذهای هوشو، کاغذهایی هستند که از آن‌ها روی کتیبه‌های چوبی ژاپنی استفاده می‌شود. دیگر کارخانه‌هایی که می‌توان از آن نام برد، کارخانه‌ی تولید کاغذ جیومون (Jiyomon) است که کاغذهایی مخصوص برای چسبیدن روی بطری‌های شیشه‌ای تولید می‌کند.
برای آشنایی بیشتر با صنعت ساخت کاغذ در ژاپن، به موزه‌هایی که در شهر ایچیزن (Echizien) قرار دارند. شما می‌توانید به موزه‌های «کاغذ و فرهنگ» و همچنین موزه‌ی کاغذ اوداتسو (Udatsu) که در این شهر موجود هستند، مراجعه کنید و مراحل ساخته شدن کاغذ را در آنجا از نزدیک ببینید. در «خانه‌ی پاپیروس» در شهر اچیزن، می‌توانید از گل‌های فشرده شده‌ی موجود در این موزه، کاغذی که دوست دارید را بسازید که بیشتر از ۲۰ دقیقه طول نمی‌کشد. فروشگاه اومدا (Umeda) در خیابان واشی هم از دیگر مراکز جالبی است که می‌توانید به آن سر بزنید و کاغذهای جذابی که ذکر شدند را خریداری کنید.
باشو-فو، نوعی پارچه‌ی دست‌بافت است که اولین بار توسط خاندان سلطنتی ریوکیو (Ryukyu)، به‌شکل اختصاصی در منطقه‌ی کیجوکا، قسمتی از روستای ویی (Wee) در ناحیه‌ی اوگیمی (Ogimi) استان اوکیناوا، قرار دارد، درست می‌شد. تار و پود این پارچه، از الیاف ایتوباشو (itobasho)، نوعی موز وحشی که چیدن، نخ‌ریسی، و به نخ تبدیل کردنش، همگی به‌صورت دستی انجام می‌شود، به‌دست می‌آید. اخیرا به‌دلیل کم بودن ذخایر اتوباشو و همچنین ریسندگان این گیاه ویژه، ساخت کاغذهای باشو-فو متوقف شده است. کاشت و برداشت اتوباشو، حدودا سه ماه طول می‌کشد و برای بافتن یک کیمونوی کامل از جنس اتوباشو، به چیدن اتوباشو از بیست درخت از این نوع موز نیاز است.
بسیار جالب بود و من بسیار لذت بردم.
لذت بردم